Logo BIP Logo ePUAP
Biuletyn Informacji Publicznej
herb jednostki
Starostwo Powiatowe w Kwidzynie

Uchwała Nr XV/80/2016 Rady Powiatu Kwidzyńskiego z dnia 29 sierpnia 2016 r. w sprawie rozpatrzenia skargi na działalność Starosty Kwidzyńskiego.

Uchwała Nr XV/80/2016

Rady Powiatu Kwidzyńskiego

z dnia 29 sierpnia 2016 r.

 

w sprawie rozpatrzenia skargi na działalność Starosty Kwidzyńskiego

 

Na podstawie art.12 pkt 11 oraz art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowych (tj. Dz. U. z 2016, poz. 814) i art. 229 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego z późn. zm. (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 23 z późn. zm.) - Rada Powiatu Kwidzyńskiego uchwala, co następuje:

 

§ 1.

 

Uznaje się za bezzasadną skargę Pani Anny Boczkowskiej z dnia 13 lipca 2016 r. na działanie Starosty Kwidzyńskiego w sprawie odmowy zwrotu nadpłaty wniesionej w dniu 31.01.2005 r. w kwocie 425,00 zł za wydaną kartę pojazdu.

 

§ 2.

 

Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Powiatu.

 

§ 3.

 

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Uzasadnienie

 

  1. W przedmiotowej sprawie Skarżąca - Pani Anna Boczkowska pismem z dnia 20 lipca 2009 r., skierowała do Starosty Kwidzyńskiego wniosek o zwrot nadpłaty 425,00 zł., wniesionej w dniu 31stycznia 2005 r. na poczet wydanej karty pojazdu samochodu Volkswagen Polo 1.6 I KAT. powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r. (Dz. U. Nr 15, poz. 119), który orzekł, że rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu jest niezgodne z prawem.

  2. W odpowiedzi z dnia 19 sierpnia 2009 r., pismem SO.I/5500/GKW52ES/2009 odmówiono zwrotu nadpłaty argumentując, że opłata została pobrana na podstawie § 1 ust.1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury, które to zgodnie cyt. wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego utraciło moc obowiązywania w dniu 1 maja 2006 r. Dnia 15 kwietnia 2006 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 28 marca 2006 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. z 2006 r. Nr 59, poz. 421, w którym zmieniono wysokość przedmiotowej opłaty na kwotę 75,00 zł. Zatem opłaty za kartę pojazdu w wysokości 500,00 zł wnoszone do dnia 15 kwietnia 2006 r. były pobierane przez Starostę na podstawie i w granicach powszechnie obowiązującego prawa. W tym stanie, brak było podstaw prawnych do zwrotu części opłaty wyliczonej przez Skarżącą, ani też do swobodnego określenia jej wysokości. Jednocześnie w piśmie informującym o odmowie zwrotu nadpłaty poinformowano Skarżącą, iż na niniejszą czynność organu przysługuje prawo skargi do sądu administracyjnego.

  3. Skarżąca pismem z dnia 27 sierpnia 2009 r. wniosła skargę Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. Postanowieniem sygn. akt III SA/Gd 440/09 z dnia 30 października 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny odrzucił przedmiotową skargę w związku nie uiszczeniem przez Skarżącą wpisu od skargi. W świetle obowiązującego prawa w/w postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zakończyło postępowanie w sprawie zwrotu nadpłaty w administracyjnym toku postępowania.

  4. W dniu 07 marca 2016 r. Skarżąca ponownie złożyła wniosek o zwrot nadpłaty za wydanie karty pojazdu. W odpowiedzi pismem z dnia 22 marca Skarżąca została poinformowana, że przedmiotowe roszczenie przedawniło się zgodnie z art. 118 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (tj. Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) w terminie dziesięcioletnim. Powyższe stanowisko zostało wyrażone przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 2 czerwca 2010 r. (III CZP 37/10). W przedmiotowej uchwale Sąd Najwyższy wyjaśnił, że bieg przedawnienia roszczenia o zwrot opłaty za wydanie karty pojazdu rozpoczyna się z chwilą spełnienia świadczenia tj. uiszczenia opłaty. Roszczenie z tytułu zwrotu nienależnego świadczenia pobranego od Skarżącej w dniu 31 stycznia 2005 r. przedawniło się 01 lutego 2015r. Pismem z dnia 25 marca 2016 r. Skarżąca oświadczyła, że nie zgadza się ze stanowiskiem Organu, że doszło do przedawnienia roszczenia, argumentując że Trybunał Konstytucyjny nakazał zwrócić nadpłaconą kwotę i ponownie zażądała zwrotu nadpłaty. W odpowiedzi Starosta ponownie podtrzymał swoje stanowisko, że roszczenie uległo przedawnieniu. Dodatkowo w uzasadnieniu wskazano, że na wniosek Skarżącej w tej samej sprawie z dnia 20 lipca.2009 r. Starosta Kwidzyński pismem z dnia 19 sierpnia 2009 r. odmówił zwrotu nadpłaty, uzasadniając, że pobranie kwoty 500 zł. odbyło się zgodnie z obowiązującymi przepisami w dacie pobrania oraz brakiem retrospektywności wyroku TK wobec stanu sprzed orzeczenia skutkującego koniecznością zwrotu nadpłaty. Powyższe stanowisko Starosty Kwidzyńskiego było zgodne z ogólnie przyjętą w tamtym czasie interpretacją przepisów prawa. Natomiast postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 30 października 2009 r. o odrzuceniu skargi na czynności Starosty Kwidzyńskiego zakończyło postępowanie w sprawie zwrotu opłaty w administracyjnym toku postępowania. W związku z tym, roszczenie wyartykułowane w wezwaniu Skarżącej z dnia 07 marca 2016 r. do zwrotu nadpłaty nie może być traktowane jako wznowienie lub kontynuację poprzedniego postępowania zakończonego ostatecznym postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. W tym stanie faktycznym, roszczenie Skarżącej nie może zostać zaspokojone.

  5. W tym miejscu, należy zwrócić uwagę, że opłata pobierana przez Starostę w wysokości 500 zł., zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury była opłatą pobieraną na podstawie i w granicach obowiązującego powszechnie prawa. Starosta nie miał podstawy prawnej do zwrotu części opłaty, ani też swobodnego określenia jej wysokości. Starosta nie może też wydać decyzji odmawiającej zwrotu, ponieważ nie ma podstaw prawnych do takiego działania. Art. 7 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z 1997 r., stanowi, że organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa, zawiera normę zakazującą domniemania kompetencji organu i tym samym nakazuje, by wszelkie działania władzy publicznej były oparte na wyraźnie określonej normie kompetencyjnej, w tym przypadku na rozporządzeniu Ministra Infrastruktury. Pierwsze zwroty części opłaty za kartę pojazdu przez Starostwo Powiatowe w Kwidzynie nastąpiły w 2011 r. Były one dokonywane na podstawie prawomocnych wyroków sądowych, wydanych po przeprowadzonych rozprawach w związku z wniesionymi przez Powiat sprzeciwami od nakazów zapłaty. Wyroki te zobowiązywały Powiat do zwracania kwoty 425,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami, kosztami postępowania sądowego i zastępstwa procesowego. Aby uniknąć płacenia dodatkowych kosztów, Zarządzeniem Starosty Kwidzyńskiego nr 39/2012 r. z dnia 3 września 2012 r. w sprawie zwrotu nadpłat za wydanie karty pojazdu, uregulowano zasady zwrotu zainteresowanym osobom. Zgodnie z Zarządzeniem osobom, które w okresie obowiązywania rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137, poz. 1310), to jest od dnia 21 sierpnia 2003 r. do dnia 14 kwietnia 2006 r. uiściły w Starostwie Powiatowym opłatę za wydanie karty pojazdu w wysokości 500 zł. przysługuje zwrot nadpłaty z tego tytułu. Zwrot nadpłaty dokonywany był na pisemny wniosek uprawnionej osoby. Na podstawie Zarządzenia oraz wcześniejszych wyroków sądowych zwrócono nadpłaty za 1536 wydanych kart pojazdu.

 

Opierając się na wyżej cytowanych przepisach prawa oraz po analizie dokumentacji sprawy i opinii radcy prawnego, skargę należy uznać za bezzasadną, zarówno w odniesieniu do żądania Skarżącej zwrotu części opłaty, jak i w przedmiocie wydania decyzji administracyjnej przez Starostę.

 

 

Metadane - wyciąg z rejestru zmian

Akcja Osoba Data
Dodanie dokumentu: Justyna Tarka 31-08-2016 10:00
Osoba, która wytworzyła informację lub odpowiada za treść informacji: 29-08-2016
Ostatnia aktualizacja: Justyna Tarka 31-08-2016 10:01